Voor 6,50 zet een
lompe ober een
haags bakkie voor
onze neus.
En de zwaardvis
in het toeristisch restaurant was
ook al geen eerste keus.
Maar het is hier al meer
voorjaar dat zagen we al gauw
en dat komt ook omdat
ik samen ben met jou.
Dus Parijs het blijft
een moeilijk geval
waar ik me met jou doorheen slaan zal.
Hello, wo bist du?
Niet in het centre de Pompidou
Streetarts en Paris,
in het museum gingen we nie.
Goddelijk monster van materiaal
plastic, buizen en vooral staal.
Daarom keren we terug naar de bron
en blijven we lekker in de zon.
Melancholiek dame
jazz en it’s a man’s world
in het frans, hop on
hop off, en dat was na
oekraïnse gypsy experience
in de metro en voor
blije negers bij de eiffeltoren
en galeries aan Place
des Voges en bier en
wijn op het terras in
st Germain goed eten
dan lekker slapen boven
de Quartier Latin drukte.
Wezenlijk boeiend! Ben je mogelijk van plan nog meer van dit soort stukjes te schrijven? Laten we het hopen. Ik ben in elk geval onwijs verwonderd. Ga bovenal zo door!